KINEZYTERAPIA
Lecznicze stosowanie ruchu zajmuje wysoką pozycję we współczesnej medycynie, ponieważ dzięki niemu można usprawnić funkcje wszystkich narządów i zwiększać naturalne zdolności organizmu do przeciwstawiania się chorobotwórczym wpływom środowiska. Odpowiednio dawkowany ruch jest czynnikiem wspomagającym leczenie oraz podstawą rehabilitacji leczniczej. Stanowi też zasadniczy element profilaktyki wielu chorób, w tym chorób cywilizacyjnych.
Kinezyterapia stanowi ważny dział fizjoterapii, w której przeplata się rozmaite zabiegi fizykalne różnymi formami ruchu. W rezultacie uzyskuje się synergizm działania stosowanych metod leczniczych. Połączenie działań fizkoterapeutycznych i kinezyterapeutycznych znacznie uatrakcyjnia leczenie i powoduje większą jego skuteczność.
W praktyce fizjoterapeutycznej stosuje się różnego rodzaju ćwiczenia, indywidualnie dostosowane do jednostki chorobowej oraz do możliwości pacjenta, a przede wszystkim nastawione na osiągnięcie określonego celu terapeutycznego.
Do dyspozycji terapeutów i pacjentów są m.in.:
- ćwiczenia bierne – wykonywane przez terapeutę bez współudziału pacjenta
- ćwiczenia czynne – wykonywane przez pacjenta pod kierunkiem lub przy pomocy terapeuty
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia koordynacji ruchów
- ćwiczenia równoważne
- ćwiczenia rozluźniające
- ćwiczenia czynne w odciążeniu, z dawkowanym oporem ( w UGUL-u )
- ćwiczenia samowspomagane
- ćwiczenia redresyjne
- ćwiczenia manualne
