LASEROTERAPIA
Efekt biologiczny zachodzący w tkankach pod wpływem promieniowania laserowego zależy od użytej mocy. Pod wpływem naświetlania tym promieniowaniem dochodzi przede wszystkim do wielu zmian na poziomie komórkowym.
Promieniowanie laserowe wywołuje efekt przeciwbólowy, przeciwzapalny, przeciwobrzękowy, powoduje wzrost mikrokrążenia, wpływa na procesy immunologiczne, hormonalne, ułatwia regenerację nerwów, przyspiesza zrost kostny.
Oddziaływanie lasera na tkanki zależy od długości fali, użytej mocy i dawki energii promieniowania, w tym również od długości czasu naświetlania, liczby zabiegów w serii, częstotliwości impulsów promieniowania. Efekty biologiczne zależą oczywiście od stanu tkanek.
Zabiegi laseroterapii wykonywane są za pomocą dwóch technik:
- techniki bezkontaktowej, stosowanej w tych chorobach, w których nie jest wskazany kontakt sondy zabiegowej ze zmianą chorobową np. w owrzodzeniach podudzi, półpaśćcu i w ropnych ranach. Technika ta przeważnie nie wymaga przygotowania pola zabiegowego. W naświetlaniu powierzchniowym wykorzystuje się pojedynczą wiązkę światła rozogniskowaną na wybrane pole albo wiele punktowych wiązek w tzw. sondzie prysznicowej. Stosuje sie też tzw. przemiatanie (skanowanie) wiązką światła.
- techniki kontaktowej, wymagającej użycia specjalnej sondy ręcznej, która powinna być każdorazowo sterylizowana. Stosowana jest najczęściej punktowo. W celu zwiększenia głębokości penetracji promieniowania w tkance stosuje się technikę z uciskiem.
Terapeuta i pacjent zaopatrzeni są w specjalne ochronne okulary, w zależności od miejsca i techniki wykonywania zabiegu, czas trwania takiego spotkania to kilka minut.
